روزنامه "ایندیپندنت" در مطلبی تازه به برخی از شایع ترین علائم ابتلا به سویه جدید کروناویروس موسوم به اُمیکرون در افرادی که به طور کامل واکسینه شدهاند، اشاره کرده و همچنین از دو علامت هشدار اولیه مرتبط با این سویه نام برده است.
به گزارش ایسنا، در مطالعه فوق گروهی از متخصصان در نروژ با ۱۱۱ نفر از ۱۱۷ مهمان حاضر در یک مهمانی در ۲۶ نوامبر ۲۰۲۱ و زمان شیوع سویه اُمیکرون مصاحبه کردند. در بین این افراد ۶۶ مورد قطعی ابتلا به کووید-۱۹ و ۱۵ مورد احتمال ابتلا به ویروس شناسایی شد. همچنین از ۱۱۱ شرکت کننده، ۸۹ درصد دو دُز واکسن mRNA دریافت کرده و به تزریق دُز یادآور اقدام نکرده بودند.
بر اساس یافتههای منتشر شده، هشت علامت کلیدی در گروهی از این مهمانان که به طور کامل (تزریق دو دز) واکسینه شده بودند، وجود داشت. این علائم شامل سرفه، آبریزش بینی، احساس خستگی، گلودرد، سردرد، درد عضلانی، تب و عطسه بود.
این مطالعه همچنین نشان داد که سرفه، آبریزش بینی و خستگی از شایع ترین علائم در افراد واکسینه شده است در حالیکه عطسه و تب کمترین شیوع را داشتند.
همچنین کارشناسان بهداشت عمومی حالت تهوع را به لیست علائم بیماری در افراد واکسینه شده که به سویه اُمیکرون مبتلا شده اند اضافه می کنند.
اگرچه واکسن بدن را در برابر خطرات جدی ویروس مصون می سازد اما حتی اگر دُز یادآور تزریق شده باشد هنوز امکان ابتلا به کووید وجود دارد. ماهیت خفیف علائم، تشخیص ویروس از سرماخوردگی را سخت می کند.
دو علامت هشدار اولیه که ممکن است نشانه اُمیکرون باشد
کارشناسان همچنین معتقدند دو علامت مشخص وجود دارد که می تواند نشانه مثبت بودن تست کروناویروس باشد: ۱) خستگی ۲) سرگیجه/غش.
بیش از یک احساس خستگی ساده، خستگی می تواند با ایجاد درد یا ضعف عضلات، سردرد و حتی تاری دید و از دست دادن اشتها به درد بدن تبدیل شود.
بر اساس نظرسنجی سایت تخصصی "Web MD" که از کاربران پرسیده بود در فاصله زمانی ۲۳ دسامبر تا چهار ژانویه چند بار دچار احساس خستگی شده اند، در واقع ۴۰ درصد از زنان در مقایسه با یک سوم مردان اعلام کردند که با خستگی ناشی از کووید دست و پنجه نرم می کنند.
سرگیجه/غش نیز دومین علامتی است که نشان می دهد ممکن است به سویه اُمیکرون آلوده شده باشید. پس از اینکه پزشکان آلمانی مشاهده کردند که کووید باعث بروز غشهای مکرر در یک بیمار ۳۵ ساله بستری در بیمارستان شده است، نتایج یک گزارش جدید نشان داد که بین غش کردن و سویه اُمیکرون ارتباط وجود دارد.
پیک ششم کرونا با سویه جدید در حالی آغاز شده است که برخی به علت تزریق واکسن یا ابتلاهای قبلی به این بیماری، امیکرون را چندان جدی نگرفته و بعضا با وجود علائم بیماری آن را یک سرماخوردگی ساده تصور کرده و در سطح جامعه تردد میکنند؛ این در حالی است که به گفته متخصصین افراد حتی با کمترین علائم میتوانند ناقل بیماری به سایرین باشند.
به گزارش ایسنا، باورهای غلطی که پیرامون بیماری اومیکرون وجود دارند شامل موارد زیر است:
_ باور غلط: اومیکرون باعث بیماری خفیف میشود.
پاسخ: امیکرون ممکن است نسبت به نوع دلتا شدت کمتری داشته باشد اما نباید آن را خفیف در نظر گرفت.
_ باورغلط: از آنجایی که امیکرون شدت کمتری دارد، شاهد بستری شدن کمتر در بیمارستانها خواهیم بود و سیستمهای بهداشتی قادر به مقابله خواهند بود.
پاسخ: چنین چیزی صحیح نیست. امیکرون هم خطر بالایی برای سیستمهای بهداشتی دارد.
_ باور غلط: با توجه به اینکه امیکرون شدت کمتری دارد، به پایان همهگیری نزدیک میشویم.
پاسخ: پایان همهگیری کووید۱۹ هنوز مشخص نیست.
_ باور غلط: امیکرون مانند یک سرماخوردگی معمولی است.
پاسخ: خیر، امیکرون بسیار خطرناکتر از یک سرماخوردگی است.
_ باورغلط: ابتلای قبلی به کووید۱۹ میتواند در برابر امیکرون ایمنی ایجاد کند.
پاسخ: چنین نیست زیرا امیکرون میتواند افرادی که قبلا مبتلا شدهاند را هم درگیر کند.
_ باورغلط: تزریق نوبت سوم واکسن در برابر بیماری شدید امیکرون بیاثر است.
پاسخ: نوبت سوم تزریق واکسن کرونا در افزایش محافظت در برابر بیماری شدید امیکرون و سایر انواع کووید۱۹ موثر است.
_ باورغلط: ماسکهای صورت در برابر امیکرون بیفایده هستند زیرا شکافهای موجود در آنها بزرگتر از ویروس است.
پاسخ: پوشیدن ماسک یک اقدام محافظتی موثر برای کمک به کاهش عفونت و گسترش امیکرون است.
محققان می گویند ویتامین C، ویتامین D و زینک (روی) برای کاهش احتمال مرگ بیمار در اثر کووید۱۹ تاثیری ندارند.
به گزارش ساینس دیلی، بررسی ۲۶ مطالعه که شامل بیش از ۵۶۰۰ بیمار کرونایی بستری شده در بیمارستان بود، نشان داد که مصرف ریزمغذیهای تقویتکننده سیستم ایمنی مانند ویتامین C، ویتامین D و زینک، احتمال مرگ بیمار بر اثر کووید ۱۹ را کاهش نمیدهد.
در اوایل پاندمی، ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی انواع ریزمغذیها را به عنوان درمانهای بالقوه برای بیماری کووید ۱۹ امتحان کردند. اخیراً، برخی مکملها به عنوان جایگزینی برای واکسنهای ایمن و اثبات شده معرفی شده اند.
با این حال، دکتر «عزیزالله بران»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه تولدو اوهایو آمریکا، میگوید: «بسیاری از مردم این تصور غلط را دارند که اگر زینک، ویتامین D یا ویتامین C مصرف کنند، میتوانند به پیامد بالینی کووید ۱۹ کمک کنند. اما تاکنون صحت این موضوع تأیید نشده است.»
یافتهها نشان داد هیچ کاهشی در مرگ و میر افرادی که تحت درمان با ویتامین D، ویتامین C یا زینک بودند در مقایسه با بیمارانی که یکی از این سه مکمل را دریافت نکردند، وجود نداشت.
تجزیه و تحلیل آنها نشان داد که درمان با ویتامین D ممکن است با نرخ کمتر لوله گذاری برای تنفس مصنوعی و اقامت کوتاهتر در بیمارستان همراه باشد، اما برای تأیید این یافته به مطالعه دقیقتری نیاز است.
ویتامین C و زینک با اقامت کوتاهتر در بیمارستان یا کاهش احتمال نیاز بیمار به دستگاه تنفس مصنوعی مرتبط نبودند.
محققان هشدار میدهند که این مطالعه نباید به این صورت تفسیر شود که مکملهای ویتامین و مواد معدنی مضر هستند یا باید از مصرف آنها پرهیز کرد، بلکه واضح است که این مکملها در پیشگیری از مرگ و میر ناشی از کووید ۱۹ مؤثر نیستند.
طبق یک مطالعه جدید، از هر ۱۰ بیمار مبتلا به کووید، چهار نفر دچار نوعی از دست دادن حس چشایی هستند.
به گزارش مهر از وب مِد، بسیاری از بیماران مبتلا به کووید ۱۹ گزارش میدهند که حس چشایی و همچنین حس بویایی خود را از دست دادهاند، اما دانشمندان به این موضوع مشکوک بودند.
حال تجزیه و تحلیل جدید مرکز مونل فیلادلفیا نشان داد که ۳۷ درصد- یا تقریباً چهار نفر از هر ۱۰ نفر- از بیماران کرونایی واقعاً حس چشایی خود را از دست دادهاند و گزارشهای مربوط به از دست دادن حس چشایی در حقیقت قابل تمایز از موارد از دست دادن حس بویایی است.
اختلال چشایی میتواند از دست دادن کامل چشایی، از دست دادن جزئی چشایی و تحریف چشایی باشد. مرکز مونل در بیانیهای اعلام کرد که این یک علامت «تحت بررسی» است که میتواند به پزشکان در درمان بهتر بیماران کرونایی کمک کند.
محققان دادههای مربوط به ۱۳۸,۷۸۵ بیمار مبتلا به کووید را از ۲۴۱ مطالعه که کاهش چشایی را ارزیابی کردند و بین ۱۵ مه ۲۰۲۰ تا ۱ ژوئن ۲۰۲۱ منتشر شد، بررسی کردند. از بین این بیماران، ۳۲۹۱۸ نفر گفته بودند که نوعی از دست دادن حس چشایی دارند. علاوه بر این، بیماران زن بیشتر از مردان حس چشایی خود را از دست داده بودند و افراد ۳۶ تا ۵۰ ساله بیشترین میزان از دست دادن چشایی را داشتند.
به گفته محققان، از دست دادن حس چشایی یک علامت واقعی و مشخص کووید ۱۹ است که نباید با کاهش بویایی اشتباه گرفته شود.
حتی پس از اومیکرون خفیف نیز ممکن است فرد دچار علایم کووید طولانی شود. احساس خستگی، تنگی نفس، اضطراب، سردرد و اختلال مه مغزی که باعث فراموشی، پریشانی فکر و عدم تمرکز میشود از جمله متداول ترین علایم کووید طولانی به شمار می روند.
به گزارش عصر ایران،تحقیقات پزشکی و تحقیقات مستند از بیمارانی که تجربه کرونا را داشته اند، بر این نکته تاکید دارد که امیکرون می تواند اثرات طولانی مدت تری بر بدن بیمار به جای بگذارد که حتی پس از بهبودی کامل و خروج از مرحله ناقل بودن نیز ادامه دارند.
در اوایل همه گیری کرونا طی یک مطلب به معرفی کامل سندرم پسا کرونا و جزئیات آن پرداختیم که در این لینک قابل دسترسی است. در مطلب حاضر نیز تلاش داریم تا در ساده ترین شکل ممکن به یکی از مهمترین مشکلات بیمارانی که اومیکرون را تجربه کرده اند، بپردازیم. با گروه سلامت عصر ایران همراه باشید:
بسیاری از بهبود یافتگان با شکایت از سرفه مزمن و خستگی یا احساس ضعف عمومی بدن به پزشک مراجعه می کنند.
معمولا کووید طولانی به فاصله چندین هفته پس از ابتلا به کووید-19 تشخیص داده میشود. یعنی همان زمانی که بیمار با وجود تجربه نشانه های بهبودی، همچنان برخی از علائم این بیماری را نشان می دهد.
احساس خستگی، تنگی نفس، اضطراب، سردرد و اختلال مه مغزی که باعث فراموشی، پریشانی فکر و عدم تمرکز میشود از جمله متداول ترین علایم کووید طولانی به شمار می روند. احتمال ابتلا به کووید طولانی میان بیماران بستری شده در بیمارستان بیشتر است. با این حال تحقیقات مختلف نشان داده اند که حتی پس از امیکرون خفیف نیز ممکن است فرد دچار علایم کووید طولانی شود.
اما در صورت تظاهر نشانه های کووید طولانی به خصوص ضعف عمومی بدن، چه راهکارهایی پیش روی ما وجود دارد؟ آیا می دانید تعریف علمی خستگی چیست و چه چیزی به دنبال ابتلای به اومیکرون سبب آن می شود؟
خستگی چیست؟
همه ما با احساس خستگی پس از ورزش و یا یک دوره تمرکز روی فعالیتی مهم آشنا هستیم. با این حال گاهی اوقات خستگی به گونه ای تظاهر می یابد که گویی به هیچ عنوان طبیعی به نظر نمی رسد.
با وجود استراحت و خواب مطلوب ، احساس خستگی به دنبال محدودترین سطح فعالیت نیز رخ می دهد، طولانی می شود و فعالیت معمول فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. این موضوع ممکن است باعث بی حوصلگی شده و تمرکز و یادآوری خاطرات را هم دشوار کند.
خستگی پس از عفونت های ویروسی مانند کووید-19 و به خصوص سویه امیکرون بسیار شایع است و به طور معمول پس از 2 الی 3 هفته برطرف می شود. با این حال در برخی افراد چنین عوارضی ممکن است هفته ها یا ماه ها به قوت خود باقی بماند.
علت خستگی پس از امیکرون چیست؟
اصلی ترین علل مربوط به خستگی طولانی مدت به دنبال ابتلا به سویه امیکرون و یا دیگر سویه های کووید-19 شامل دو مورد زیر می شود:
- پاسخ مداوم به ویروس کرونا از جانب سیستم ایمنی بدن حتی در صورتی که عفونت بهتر شده باشد.
- تاثیری که یک بیماری جدی می تواند بر سلول های بدن داشته باشد. برای نمونه خستگی ناشی از ذات الریه ممکن است تا 6 ماه نیز ادامه داشته باشد.
با این حال در شماری از افراد یک سری فاکتورها به تشدید احساس خستگی و ضعف عمومی منجر می شوند و دوره زمانی آن را طولانی تر می کنند. مواردی مانند: سطوح پایین فعالیت بدنی، برنامه روزانه آشفته، الگوی خواب نامناسب، کار سخت، مسئولیت های مراقبتی، خلق و خوی ناپایدار، اضطراب و استرس همگی می توانند احساس خستگی را بدتر کنند.
با خستگی مزمن ناشی از امیکرون چه کنیم؟
- بدانید که این خستگی کاملا واقعی است و با خود مهربان باشید
برای خانواده، دوستان و همکاران خود در محل کار تأثیر خستگی مزمن این بیماری را توضیح دهید. از آنجایی که احساس ضعف مشکلی نامرئی است، گاهی اوقات به درستی درک نمی شود و تا زمانی که خود فرد آن را تجربه نکند، درک تأثیر حقیقی خستگی و اینکه چقدر می تواند ناتوان کننده باشد بسیار دشوار است.
- الگوی خواب خود را اصلاح کنید
اگر الگوی خوابتان مختل شود، احساس خستگی به طور قابل ملاحظه ای تشدید می شود. سعی کنید به موقع و به اندازه بخوابید. چرت کوتاه روزانه در حوالی ظهر نیز بسیار کمک کننده است.
حتی ممکن است پزشک تان داروهای مرتبط با تنظیم خواب هم برای شما تجویز کند. دقت کنید که این داروها رو صرفا در چارجوب زمانی دستور پزشک مصرف کنید زیرا استفاده سرخود از داروهای خواب، می تواند منجر به وابستگی دارویی و عوارض دیگر شود.
- تکنیک های تمدد اعصاب را امتحان کنید
این تکنیک ها می توانند به رفع خستگی کمک کنند زیرا نه تنها الگوی خواب خوب را تقویت می کنند، بلکه می توانند در زمینه کاهش استرس نیز مفید باشند.
سعی کنید تکنیک هایی مانند مدیتیشن آگاهانه، رایحه درمانی، یوگا، تای چی و سایر فعالیت هایی که برایتان آرامش بخش هستند را امتحان کنید.
اگر هیچ کدام از این ها را بلد نیستید، راحت بنشینید، چشمان تان را ببندید و آرام و عمیق نفس بکشید و در تما مدتی که نفس می کشید، فکرتان روی تنفس تان و مسیری که هوا از بینی تا انتهای ریه طی می کند و بر می گردد باشد. هر روز چند دقیقه این کار را انجام دهید.
- برنامه ریزی، اولویت بندی و همکاری
هر روز را از قبل برنامه ریزی کنید تا آنچه را که واقعا ضروری است انجام داده و مابقی کارها را در صورت امکان به دیگران واگذار کنید. در واقع باید تا زمان بهبودی کامل یک روال منظم بسازید و از فعالیت شدید اجتناب کنید.
همچنین می توانید تصمیم بگیرید که کدامیک از فعالیت هایی که قرار است انجام بدهید برایتان اهمیت بیشتری دارند. اگر کار بسیار مهمی وجود دارد، آن را زمانی انجام دهید که بیشترین سطح انرژی را دارید.
به روش هایی فکر کنید که می توانید از طریق در آنها در مصرف انرژی صرفه جویی کنید. به عنوان مثال خرید آنلاین به جای مراجعه حضوری به سوپرمارکت یا آشپزی در روزهای آخر هفته برای کل هفته آینده زمانی که مشغله زیادی دارید.
کلا زیاد خودتان را خسته نکنید و به بدن تان اجازه ریکاوری بدهید.
- فعالیت منظم و حساب شده داشته باشید
در عین حال، یکی از روش های بالا نگه داشتن سطح انرژی، حفظ فعالیت روزانه است. سعی کنید میزان فعالیت بدنی روزانه خود را به آرامی افزایش دهید و آرام آرام به حاات عادی برگردید.
- تغذیه خود را سالم کنید
یک رژیم غذایی سالم می تواند بسیار کمک کننده باشد و عوارض کووید طولانی مدت را محدود کند. یک دستور غذایی برای این کار، پختن گوشت و استخوان بلدرچین و سپس میکس کردن آنها با هم است. بعد از این مرحله می توانید آن را از صافی رد کنید و با افزودن فلفل و نمک میل کنید.
مصرف عسل نیز می تواند به بازگشت انرژی تان کمک کند. همچنین آب میوه طبیعی و نیز آب، فراوان بنوشید.
- مصرف داروهای تقویتی
برخی پزشکان به بیماران خود سرم، ویتامین های گروه ب و نیز ویتامین سی و ... است؛ تجویز می کنند. با مشورت پزشک تان از این داروها نیز می توانید استفاده کنید.
توجه:
رعایت و توجه به این چند پیشنهاد می تواند عبور از دوره خستگی ماندگار و عوارض طولانی مدت امیکرون را برایتان تسهیل کند. به هر ترتیب باید پذیرفت که عوارض این ویروس پردردسر نیز بخشی از مراحل بیماری محسوب می شود و باید بهترین روش را برای مدیریت آن درنظر گرفت.