شیوع امیکرون در ایران شدت یافته و کشور رسما وارد پیک ششم کرونا شده است. برخی پزشکان در صفحات شخصی خود در شبکه‌های اجتماعی از لزوم در نظرگیری پروتکل‌های بهداشتی برای مقابله با این ویروس می‌نویسند. در ساختار آموزشی کشور اما اوضاع متفاوت است و تاکید آنان همچنان بازگشایی مدارس و دانشگاه‌هاست.
به گزارش روزنامه صبح نو ، از سوی دیگر، گزارش‌های برخی پزشکان حاضر در اورژانس مراکز درمانی یا مطب‌ها حکایت از آن دارد که تعداد دانش‌آموزان کرونایی یا والدینی که فرزندان‌شان به دلیل حضور در مدرسه مبتلا به کرونا شده‌اند، افزایش چشمگیری یافته است. اما عجیب‌تر از این مساله اظهارات مدیرکل رفاه و پشتیبانی آموزش‌وپرورش است. گودرز کریمی‌فر در گفت‌وگو با خبرگزاری صداوسیما از پرداخت هزینه‌های بستری دانش‌آموزان مبتلا به کرونا تا سقف ۱۰میلیون تومان خبر داده است!
این در حالی است که بسیاری از خانواده‌ها در ماه‌های اخیر مخالف بازگشایی کامل مدارس و حضور فرزندان‌شان در مدارس بوده‌اند. اما حالا که میزان ابتلا در میان دانش‌آموزان هم بالا رفته است این مقام مسوول درباره پرداخت دیه 15میلیون تومانی به خانواده دانش‌آموزان حادثه‌دیده یا پرداخت هزینه درمان بچه‌هایی گفته که به دلیل کرونا در بیمارستان بستری می‌شوند.
خانواده‌ها شبانه‌روز تلاش می‌کنند تا فرزندان خود را به عرصه رسانده و با توجهات مداوم به آنها، کودکان‌شان را در مسیر تحصیل و کسب تجربه یاری کنند. این رفتاری همه‌گیر در میان خانواده‌های ایرانی است که تمام توان خود را برای بالندگی فرزندان دلبندشان صرف می‌کنند. زمانی که فرزند خانواده‌ای به سن تحصیل می‌رسد با نگرانی و استرس فرزندان خود را وارد جامعه کوچکی می‌کنند که مسوولیت آن با کادر آموزشی مدارس است؛ البته هرگز تلاش‌های کادر آموزشی مدارس را نمی‌توان نادیده گرفت اما نکته اینجاست که کادر آموزشی هم تابع تصمیمات مدیریتی است که برای کل ساختار آموزشی کشور گرفته می‌شود و ظاهرا مشکل از اینجا آغاز می‌شود.
بازگشایی دبیرستان‌ها به‌صورت 100درصد و دبستان‌ها به‌صورت انتخابی و با نظر مدارس و والدین پس از گذشت حدود دو سال از همه‌گیری ویروس کرونا و دو ماه از آغاز سال تحصیلی جدید، ماجرای جدیدی را رقم زده است.این در حالی است که از حدود دوسال قبل معلمان و دانش‌آموزان اولین گروهی بودند که بعد از شیوع این بیماری خانه‌نشین شدند اما از اواسط آبان و اول آذر سال تحصیلی جاری در کلاس‌های درس حاضر شده و به‌صورت ترکیبی حضوری و مجازی به تدریس و تحصیل مشغول‌اند. افرادی که طی دو سال اخیر برای دوری از عوامل بیماری‌زا خانه‌نشین بوده‌اند به یکباره فرزندان‌شان را به مدارسی فرستادند که هیچ‌گونه تضمینی برای عدم ابتلای دانش‌آموزان به ویروس داده نمی‌شد، بلکه در مقابل از والدین رضایت‌نامه برای حضور دانش‌آموزان در مدارس مطالبه می‌کردند.
این موضوع درنهایت چندی پیش سبب واکنش وزارت بهداشت شد که طی آن اعلام کرده بود: «شکایت از عدم رعایت موازین بهداشتی در مدارس نیز با موضوع عدم رعایت فاصله‌گذاری و نبود تهویه مناسب در کلاس‌ها افزایش 22درصدی داشته است.» حالا اما باز هم تاکید بر بازگشایی مدارس و دانشگاه‌هاست و در مقابل مدیرکل رفاه و پشتیبانی آموزش‌وپرورش از پرداخت هزینه‌های بستری دانش‌آموزان مبتلابه کرونا تا سقف ۱۰میلیون تومان خبر داده است.
گودرز کریمی‌فر گفته است: خانواده‌های دانش‌آموزان متوفی ناشی از هر حادثه در داخل یا خارج از مدرسه تا سقف ۱۵میلیون تومان غرامت فوت دریافت خواهند کرد. به گفته وی، علاوه‌بر جبران غرامت فوت و نقص عضو تا حد دیه کامل برابر رأی قطعی دادگاه و مراجع ذیصلاح پرداخت می‌شود. وی گفت: سقف پرداختی بیمه حوادث دانش‌آموزان در طول یک‌سال تحصیلی در داخل و خارج از مدرسه ۹هزار و ۱۷۸تومان برای هر دانش‌آموز است.
مخالفت با بازگشایی صددرصدی
در این شرایط اما کارشناسان و متخصصان بهداشت و درمان بر این باورند که شرایط همچنان شکننده است و درصورت بی‌توجهی هموطنان به شیوه‌نامه‌های بهداشتی و ورود امیکرون به کشور قطعا زمینه‌ساز بروز پیک ششم کرونا خواهد شد. رییس«آی‌سی‌یو »
بیمارستان مسیح دانشوری چندی پیش با انتقاد از بازگشایی بی‌محابای مدارس گفته بود: از ابتدا مخالف بازگشایی مدارس بوده‌ایم. افرادی که کارشان اپیدمیولوژی است سال گذشته درمورد بحث باز شدن مدارس هیچ نظری ندادند و ما بودیم که به‌عنوان کلینیسین گفتیم مدارس نباید باز شوند و خوشبختانه مدارس در سال گذشته باز نشد.
عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی در مدارس
همزمان برخی معلمان نیز طی گفت‌وگوهای متعدد اعلام کرده‌اند که پروتکل‌های بهداشتی در مدارس یا اصلا رعایت نمی‌شود یا میزان کنترل‌های کرونایی بسیار محدود است. سمیه موسوی، معلم کلاس سوم ابتدایی یکی از مدارس منطقه7 تهران می‌گوید: رعایت پروتکل‌های بهداشتی و مراقبت از دانش‌آموزان بسته به هر معلم، مدیر یا ناظم مدرسه دارد.
اگر معلمی حواسش به دانش‌آموزانش باشد شرایط خوب است، اگر نه، امکان بروز رفتارهای پرخطر برای آنها به‌ویژه دانش‌آموزان با سنین پایین بسیار بالاست. او ادامه می‌دهد: برخی معلمان توجه ویژه‌ای به موضوع دارند و برخی اهمیت خاصی نمی‌دهند. حالا اگر معلم اهمیت ندهد، مدیر و ناظم مدرسه باید حواسش باشد و نظافت و پروتکل‌ها رعایت شود که همه چنین توجهی ندارند، به اضافه اینکه در برخی مدارس رضایت‌نامه هم اخذ شده و حالا هر اتفاقی که بیفتد معلم، مدیر و ناظم پاسخگو نیستند و از همان اول از خود سلب مسوولیت می‌کنند.
موسوی اضافه می‌کند: رعایت پروتکل‌ها و نظافت هیچ ارتباطی هم به دولتی یا غیرانتفاعی بودن مدرسه ندارد، مدارس دولتی هستند که حتی اگر معلم دلسوزی نداشته باشند اما مدیر و ناظم مدرسه حواس‌شان به شرایط حضور ایمن دانش‌آموز هست و درمقابل برخی مدارس غیرانتفاعی با وجود دریافت پول ممکن است در ظاهر بر رعایت پروتکل‌ها تاکید کنند اما ما که خودمان معلم هستیم و رفت‌وآمد داریم می‌دانیم که همه چنین توجه و دقتی ندارند و اساسا برای خیلی از آنها اهمیت ندارد.
برخی‌شان می‌گویند بچه‌های ما هم در این شرایط به مدرسه می‌روند و اگر بناست همه در شرایط یکسان باشند، نباید هیچ‌کس ازجمله فرزندان خودمان نیز به مدرسه بیایند، حالا که می‌آیند نمی‌توانیم مدام چشم‌مان به آنها باشد یا هزینه هنگفت بابت ماسک، الکل و ضدعفونی کردن چندباره محیط بدهیم.او به رعایت نشدن فاصله اجتماعی در برخی مدارس اشاره کرده و می‌گوید: برخی مدارس دولتی که دانش‌آموزان هر کلاس ممکن است 40نفر باشند، شیفتی کرده و دو روز در هفته، هر روز 20نفر به سر کلاس می‌آیند.
رعایت فاصله هم بسته به‌اندازه کلاس دارد، مدرسه‌ای که من تدریس می‌کنم کلاس بزرگی است و پنجره‌های خوبی دارد اما همه مدارس چنین شرایطی ندارند. برخی مدارس هم که تعداد دانش‌آموزان هر کلاس کم است، هر روز کلاس درس‌شان تشکیل می‌شود و بچه‌ها در همان فضا حضور دارند. درهرصورت بنده معتقدم تا زمانی که واکسیناسیون انجام نشود، اطمینانی نیست که همه بر رعایت پروتکل‌ها دقت داشته باشند؛ زیرا اساسا نهادهای ناظر نیز حضور پرقدرتی ندارند.
آموزش‌وپرورش پول معلمانش را بدهد
خانم مرادی هم مادر دانش‌آموز کلاس‌اولی است که فرزندش در یک مدرسه غیرانتفاعی معروف در منطقه12 تهران تحصیل می‌کند. او نیز به خبرنگار می‌گوید: فرزند من از ابتدای سال تحصیلی سه بار دچار تب و بیماری شده که هر بار حدود یک هفته خانه‌نشین شده است. همین مساله نه‌تنها باعث عقب ماندن در دروس شده بلکه ضعیف شدن بچه را هم به دنبال داشته است.
او در ادامه می‌گوید: چندین بار به مدرسه تذکر داده‌ایم که ظاهرا پروتکل‌ها در کلاس رعایت نمی‌شود. معلم کلاس هم از هفته گذشته بیمار شده و به مدرسه نیامده است. کادر مدرسه هم برخی خانواده‌ها را مقصر می‌دانند که با وجود علائم یا داشتن فرد بیمار در خانواده فرزندشان را به مدرسه می‌فرستند.
خانم مرادی در ادامه می‌گوید: اینکه تصمیم گرفتند در این شرایط آموزش‌های آنلاین را کم کنند و بچه‌ها در مقاطع مختلف به مدارس بروند تصمیم خوبی نبود. این مادر درباره اظهارنظر اخیر یکی از مسوولان آموزش‌وپرورش درباره پرداخت هزینه بیماری کرونا به دانش‌آموزان اظهار داشت: این چه اظهارنظر بی‌ربطی است؟ مگر خانواده‌ها به‌دنبال هزینه هستند یا جان و سلامت بچه‌شان قابلیت خریدوفروش دارد؟ این آقایان درباره فرزندان خودشان هم همین‌طور حرف می‌زنند یا تصمیم می‌گیرند؟ آموزش‌وپرورش اگر بودجه کافی دارد هزینه امکانات برای رعایت پروتکل‌ها کرده یا حقوق معلمانش را بدهد.
نتایج بررسی ها نشان می دهد: زیرسویه اُمیکرون موسوم به BA.۲ نسبت به سویه اولیه (BA.۱) از قابلیت بیماری زایی بیشتری برخوردار است.
به گزارش ایسنا، نتایج مطالعه انجام شده در دانمارک نشان می‌دهد: زیرسویه اُمیکرون که به سرعت در این کشور گسترش پیدا کرده، از BA.۱ قدرت سرایت بیشتری دارد و می‌تواند افراد واکسینه شده را نیز آلوده کند.
در این مطالعه موارد ابتلا به کروناویروس در بیش از ۸۵۰۰ خانواده دانمارکی در فاصله بین ماه های دسامبر و ژانویه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد افرادی که به زیرسویه BA.۲ آلوده شده‌اند، در مقایسه با افراد آلوده به BA.۱، تقریبا ۳۳ درصد بیشتر احتمال دارد دیگران را آلوده کنند.
در سراسر جهان، زیرسویه BA.۱ بیش از ۹۸ درصد موارد اُمیکرون را تشکیل می دهد، اما زیرسویه نزدیک به آن یعنی BA.۲ به سرعت به سویه غالب در دانمارک تبدیل شد.
زیرسویه BA.۲ دارای ویژگی‌های ایمنی گریزی است
محققان این مطالعه اظهار داشتند: اینطور نتیجه گرفتیم که زیرسویه BA.۲ قابل انتقال‌تر از BA.۱ است و همچنین دارای ویژگی‌های ایمنی گریزی است که اثر واکسیناسیون در برابر عفونت را کاهش می‌دهد.
به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری رویترز، محققان دانمارکی تاکید کردند: اگر در خانواده خود در معرض زیرسویه BA.۲ قرار گرفته باشید، ۳۹ درصد احتمال دارد در مدت هفت روز آلوده شوید.
همچنین اگر در معرض BA.۱ قرار گرفته باشید، احتمال ابتلا ۲۹ درصد است. زیر سویه BA.۲ حدود ۳۳ درصد نسبت به BA.۱ از قدرت سرایت بیشتری برخوردار است.
پژوهشگران آمریکایی با مهندسی نانوذرات، نوعی تله مولکولی ابداع کرده‌اند که می‌توانند کروناویروس را به دام بیاندازند.
به گزارش ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی "دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید"(UCR)، گروهی از پژوهشگران، نانوذرات جدیدی را مهندسی کرده‌اند تا به عنوان تله‌های مولکولی برای هدف قرار دادن "کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲" (SARS-CoV-2)، عمل کنند. این تله‌ها به کروناویروس متصل می‌شوند و از حمله آن به ماکروفاژها جلوگیری می‌کنند. "چانگچنگ ژو"(Changcheng Zhou)، سرپرست این پژوهش گفت: این نانوذرات می‌توانند به حفظ عملکرد منظم گلبول‌های سفید خون برای مبارزه با عفونت ویروسی کمک کنند.
ژو توضیح داد که ماکروفاژها با شناسایی و بلعیدن ویروس‌ها، به عنوان سلول‌های ایمنی خط مقدم در واکنش به کروناویروس عمل می‌کنند. همچنین، این سلول‌ها سیتوکین‌هایی را تولید می‌کنند که تولید آنها بخش مهمی از واکنش ایمنی بدن است اما می‌تواند از کنترل خارج شود.
طوفان سیتوکین ناشی از کروناویروس می‌تواند بافت را از بین ببرد و به اندام‌ها آسیب برساند. ژو گفت: ماکروفاژهای ملتهب می‌توانند به بافت‌های گوناگون نفوذ کنند تا اثرات نامطلوب مرتبط با کووید-۱۹ از جمله میوکاردیت یا التهاب قلب را پدید آورند.
وی افزود: شاید یافته‌های ما را بتوان برای درمان بیماری‌های مرتبط با کووید-۱۹ از جمله بیماری‌های قلبی مورد استفاده قرار داد. تقریبا ۱۵ درصد از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ که بیماری زمینه‌ای دارند، علاوه بر التهاب یا آسیب ریه ممکن است به آریتمی حاد قلبی و میوکاردیت مبتلا شوند. ماکروفاژها ممکن است نقش مهمی در این فرآیند داشته باشند.
مکانیسم‌های زمینه‌ساز اختلالات ماکروفاژ ناشی از کروناویروس، برای دانشمندان کاملا شناخته شده نیستند. به گفته ژو، این موضوع به این دلیل است که بسیاری از سلول‌های ایمنی از جمله ماکروفاژها، سطوح پایینی از گیرنده کروناویروس موسوم به "آنزیم ۲ مبدل آنژیوتانسین انسانی"(hACE2) را بیان می‌کنند.
ژو ادامه داد: پژوهش‌های پیشین در این زمینه عمدتا بر مکانیسم‌های وابسته به hACE2 متمرکز شده‌اند. از سوی دیگر، نتایج ما نشان می‌دهند که کروناویروس می‌تواند ماکروفاژها را برباید و واکنش‌های التهابی را حتی بدون hACE2 القا کند.
ژو و گروهش، خنثی کردن کروناویروس با ذرات لیپوزوم را به عنوان یک راهبرد درمانی نوآورانه برای درمان بیماری‌های مرتبط با کووید-۱۹ مورد بررسی قرار دادند. آنها از نانوذرات برای مهندسی "Liposome-hACE2" استفاده کردند تا آن را به عنوان طعمه به کار ببرند.
ژو گفت: کروناویروس به جای سلول‌های ایمنی، به hACE2 روی سطح لیپوزوم‌ها متصل می‌شود و از ایجاد التهاب ناشی از ماکروفاژها جلوگیری می‌کند. همچنین ممکن است Liposome-hACE2 با اتصال به کروناویروس یا بدون اتصال به آن، توسط ماکروفاژها درونی شود و تکثیر ذرات کروناویروس را مهار کند. این کار به کاهش واکنش‌های التهابی کمک می‌کند.
بررسی‌هایی روی ماکروفاژها در انسان و موش انجام شد. پژوهشگران دریافتند که در بافت موش، تله‌های مولکولی می‌توانند نفوذ ماکروفاژهای ناشی از پروتئین خوشه‌ای کروناویروس را در ریه و قلب مهار کنند و در نتیجه، به سرکوب التهاب ریه و قلب می‌پردازند. همچنین آنها دریافتند که پروتئین خوشه‌ای با فعال کردن یک مسیر سیگنال‌دهی موسوم به "NF-kB"، التهاب را تحریک می‌کند.
ژو گفت: نانوذرات ما در برابر التهاب ناشی از کروناویروس، بسیار کارآمد هستند. حذف یک تنظیم‌کننده کلیدی موسوم به "IκB کیناز β" برای سیگنال‌دهی NF-kB می‌تواند واکنش‌های التهابی ماکروفاژهای ناشی از پروتئین خوشه‌ای را لغو کند. بنابراین، IKB کیناز β برای التهاب ماکروفاژهای ناشی از ویروس ضروری است. این می‌تواند یک هدف مهم برای مقابله با کروناویروس باشد.
این پژوهش، با بودجه "انجمن قلب آمریکا"(AHA) و "مؤسسه ملی قلب، ریه و خون"(NHLBI) آمریکا انجام شده است.
محققان گزارش می دهند که درمان های ضد ویروسی کووید ۱۹ در برابر سویه اومیکرون بهتر از درمان های آنتی بادی عمل می کند.
به گزارش مهر از هلث لاین، به گفته محققان، دلیل آن این است که درمان‌های ضدویروسی برای مختل کردن ساخت پروتئین‌های مهم ویروس کرونای جدید طراحی شده اند.
مطالعات نشان می‌دهد از آنجایی که سویه اومیکرون به سویه غالب کووید ۱۹ تبدیل شده است، درمان‌های ضدویروسی بهتر از درمان‌های آنتی‌بادی عمل می‌کنند.
محققان دانشگاه ویسکانسین آمریکا گزارش دادند که دو داروی ضدویروسی «مولنوپیراویر» و داروی داخل وریدی «رمدسیویر» به اندازه انواع قبلی کروناویروس جدید در درمان سویه اومیکرون مؤثر بودند.
محققان مشاهده کردند چهار درمان آنتی بادی همگی در درمان اومیکرون، تأثیر کمتری داشتند، به طوری که آنتی بادی‌های Eli Lilly و Regeneron به هیچ وجه قادر به درمان ویروس نیستند.
با این وجود، یافته‌های مربوط به درمان‌های آنتی‌بادی به اندازه کافی قطعی بودند که سازمان غذا و دارو آمریکا، مجوز استفاده اضطراری این دو دارو که زمانی پیشگامان درمان آنتی‌بادی علیه این بیماری بودند، را لغو کرده است.
دکتر «ویلیام لانگ»، در این باره می‌گوید: «بیشتر داروهای ضدویروسی در مرحله مهم در توانایی ویروس برای هدایت ساخت پروتئین‌ها (پاکسلووید) اختلال ایجاد می‌کنند یا باعث ایجاد خطا در تولید پروتئین می‌شوند که نتیجه آن، تولید پروتئین‌های غیرفعال (مولنوپیراویر) است.»
لانگ افزود: «یکی از درمان‌های آنتی‌بادی، "سوتروویماب"، همچنان کار می‌کند، زیرا بخش پایدارتری از ویروس را که تحت تأثیر جهش‌های اومیکرون قرار نگرفته است، هدف قرار می‌دهد.»
در این بین، کارشناسان توصیه می‌کنند همچنان واکسن کووید مطمئن‌ترین راه برای پیشگیری از بیماری و دوری از بستری شدن در بیمارستان است.
یک فوق تخصص بیماری‌های عفونی به بیان توضیحاتی در خصوص تفاوت سویه اومیکرون با سویه دلتا پرداخت.
به گزارش میزان،مسعود مردانی در خصوص تفاوت‌های سویه اومیکرون با سویه دلتا گفت: اگر فردی دچار علائم سرما خوردگی شد فقط با انجام تست PCR می‌توان به صورت قطعی گفت که به ویروس دلتا، اومیکرون و یا آنفلوانزا مبتلا شده است، اما در حال حاضر با توجه به اینکه هم اکنون در پیک ششم با سویه غالب اومیکرون قرار داریم هر بیمار با علائم سرماخوردگی را باید اومیکرون در نظر بگیریم مگر اینکه خلافش ثابت شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ضمن اشاره به اینکه عمدتا علائم بالینی در سویه اومیکرون سبک‌تر است، ادامه داد: ابتلا به سویه اومیکرون با نشانه‌هایی شبیه سرماخوردگی همچون گلو درد، خستگی، ضعف و تهوع همراه است و بر خلاف دلتا که عمده بیماران بر اثر ابتلا به آن حس بویایی و چشایی خود را از دست می‌دادند اومیکرون با چنین عللامتی بروز پیدا نمی‌کند.
این فوق تخصص بیماری‌های عفونی با بیان اینکه وجه مشترک بین ابتلا به سویه دلتا و اومیکرون این است که در یک خانواده چند نفر به صورت همزمان دچار این بیماری می‌شوند، افزود: زمان قرنطینه هم در سویه اومیکرون با دلتا متفاوت است و در صورت ابتلا به اومیکرون زمان قرنطینه ۵ روز در منزل و ۵ روز قرنطینه در فضای باز همراه با استفاده از ۲ ماسک و رعایت فاصله فیزیکی است و مجموعا ۱۰ روز قرنطینه برای اومیکرون کفایت می‌کند.