اُمیکرون به دلیل رعایت نکردن پروتکلهای بهداشتی وعدم استقبال برخی از گروه ها از تزریق دز سوم واکسن کرونا، حالا به روزهای نزدیک می شویم که وقوع پیک ششم محتمل است. در این شرایط شاید بهتر باشد که علائم ویروس امیکرون و تفاوت آن با دیگر ویروسها را بدانیم.
به گزارش فارس، امیکرون به دلیل رعایت نکردن پروتکلهای بهداشتی وعدم استقبال برخی از گروه ها از تزریق دز سوم واکسن کرونا، حالا به روزهایی نزدیک می شویم که وقوع پیک ششم محتمل است. در این شرایط شاید بهتر باشد که علائم ویروس امیکرون و تفاوت آن با دیگر ویروس را بدانیم.
مقایسه اُمیکرون با ویروسهای دلتا، آنفلوانزا و سرماخوردگی نشان میدهد که سرفه های خشک، تنگی نفس، از دست حس بویایی و تب در مقایسه با دیگر با بیماریها در امیکرون کمتر است.
براساس این گزارش، از شایعترین علائم اُمیکرون میتوان به آبریزش بینی، عطسه، گلودرد سردرد و خستگی اشاره کرد.علائم دیگری مانند سرفه، تنگی نفس، تب، تعریق شبانه، لرز، از دست دادن حس بویایی در مرحله بعدی خواهد بود و در میان مبتلایان به اُمیکرون شایع نیستند.
همچنین مدت زمان علائم بیماری اُمیکرون به جز موارد بستری، ۲ تا ۴ روز است که این زمان طول خواهد کشید تا علائم در فرد پدیدار شود.این در حالی است که سرفه، گلودرد، تب و لرز، سردرد و خستگی، علائم شایع در میان مبتلایان به آنفلوانزا است.
در ویروس دلتا نیز علامت های شایع، سرفه، آبریزش بینی، گلودرد، تنگی نفس، تب و لرز، سردرد و از دست دادن حس بویایی و خستگی هستند.
در سرماخوردگی هم سرفه، آبریزش بینی، عطسه، گلودرد از مهمترین و شایع ترین علامتهای این بیماری است و ۲ تا ۳ روز نیز زمان می برد تا علائم آن به طور کامل مشهود شود.
شیوع امیکرون در ایران شدت یافته و کشور رسما وارد پیک ششم کرونا شده است. برخی پزشکان در صفحات شخصی خود در شبکههای اجتماعی از لزوم در نظرگیری پروتکلهای بهداشتی برای مقابله با این ویروس مینویسند. در ساختار آموزشی کشور اما اوضاع متفاوت است و تاکید آنان همچنان بازگشایی مدارس و دانشگاههاست.
به گزارش روزنامه صبح نو ، از سوی دیگر، گزارشهای برخی پزشکان حاضر در اورژانس مراکز درمانی یا مطبها حکایت از آن دارد که تعداد دانشآموزان کرونایی یا والدینی که فرزندانشان به دلیل حضور در مدرسه مبتلا به کرونا شدهاند، افزایش چشمگیری یافته است. اما عجیبتر از این مساله اظهارات مدیرکل رفاه و پشتیبانی آموزشوپرورش است. گودرز کریمیفر در گفتوگو با خبرگزاری صداوسیما از پرداخت هزینههای بستری دانشآموزان مبتلا به کرونا تا سقف ۱۰میلیون تومان خبر داده است!
این در حالی است که بسیاری از خانوادهها در ماههای اخیر مخالف بازگشایی کامل مدارس و حضور فرزندانشان در مدارس بودهاند. اما حالا که میزان ابتلا در میان دانشآموزان هم بالا رفته است این مقام مسوول درباره پرداخت دیه 15میلیون تومانی به خانواده دانشآموزان حادثهدیده یا پرداخت هزینه درمان بچههایی گفته که به دلیل کرونا در بیمارستان بستری میشوند.
خانوادهها شبانهروز تلاش میکنند تا فرزندان خود را به عرصه رسانده و با توجهات مداوم به آنها، کودکانشان را در مسیر تحصیل و کسب تجربه یاری کنند. این رفتاری همهگیر در میان خانوادههای ایرانی است که تمام توان خود را برای بالندگی فرزندان دلبندشان صرف میکنند. زمانی که فرزند خانوادهای به سن تحصیل میرسد با نگرانی و استرس فرزندان خود را وارد جامعه کوچکی میکنند که مسوولیت آن با کادر آموزشی مدارس است؛ البته هرگز تلاشهای کادر آموزشی مدارس را نمیتوان نادیده گرفت اما نکته اینجاست که کادر آموزشی هم تابع تصمیمات مدیریتی است که برای کل ساختار آموزشی کشور گرفته میشود و ظاهرا مشکل از اینجا آغاز میشود.
بازگشایی دبیرستانها بهصورت 100درصد و دبستانها بهصورت انتخابی و با نظر مدارس و والدین پس از گذشت حدود دو سال از همهگیری ویروس کرونا و دو ماه از آغاز سال تحصیلی جدید، ماجرای جدیدی را رقم زده است.این در حالی است که از حدود دوسال قبل معلمان و دانشآموزان اولین گروهی بودند که بعد از شیوع این بیماری خانهنشین شدند اما از اواسط آبان و اول آذر سال تحصیلی جاری در کلاسهای درس حاضر شده و بهصورت ترکیبی حضوری و مجازی به تدریس و تحصیل مشغولاند. افرادی که طی دو سال اخیر برای دوری از عوامل بیماریزا خانهنشین بودهاند به یکباره فرزندانشان را به مدارسی فرستادند که هیچگونه تضمینی برای عدم ابتلای دانشآموزان به ویروس داده نمیشد، بلکه در مقابل از والدین رضایتنامه برای حضور دانشآموزان در مدارس مطالبه میکردند.
این موضوع درنهایت چندی پیش سبب واکنش وزارت بهداشت شد که طی آن اعلام کرده بود: «شکایت از عدم رعایت موازین بهداشتی در مدارس نیز با موضوع عدم رعایت فاصلهگذاری و نبود تهویه مناسب در کلاسها افزایش 22درصدی داشته است.» حالا اما باز هم تاکید بر بازگشایی مدارس و دانشگاههاست و در مقابل مدیرکل رفاه و پشتیبانی آموزشوپرورش از پرداخت هزینههای بستری دانشآموزان مبتلابه کرونا تا سقف ۱۰میلیون تومان خبر داده است.
گودرز کریمیفر گفته است: خانوادههای دانشآموزان متوفی ناشی از هر حادثه در داخل یا خارج از مدرسه تا سقف ۱۵میلیون تومان غرامت فوت دریافت خواهند کرد. به گفته وی، علاوهبر جبران غرامت فوت و نقص عضو تا حد دیه کامل برابر رأی قطعی دادگاه و مراجع ذیصلاح پرداخت میشود. وی گفت: سقف پرداختی بیمه حوادث دانشآموزان در طول یکسال تحصیلی در داخل و خارج از مدرسه ۹هزار و ۱۷۸تومان برای هر دانشآموز است.
مخالفت با بازگشایی صددرصدی
در این شرایط اما کارشناسان و متخصصان بهداشت و درمان بر این باورند که شرایط همچنان شکننده است و درصورت بیتوجهی هموطنان به شیوهنامههای بهداشتی و ورود امیکرون به کشور قطعا زمینهساز بروز پیک ششم کرونا خواهد شد. رییس«آیسییو »
بیمارستان مسیح دانشوری چندی پیش با انتقاد از بازگشایی بیمحابای مدارس گفته بود: از ابتدا مخالف بازگشایی مدارس بودهایم. افرادی که کارشان اپیدمیولوژی است سال گذشته درمورد بحث باز شدن مدارس هیچ نظری ندادند و ما بودیم که بهعنوان کلینیسین گفتیم مدارس نباید باز شوند و خوشبختانه مدارس در سال گذشته باز نشد.
عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی در مدارس
همزمان برخی معلمان نیز طی گفتوگوهای متعدد اعلام کردهاند که پروتکلهای بهداشتی در مدارس یا اصلا رعایت نمیشود یا میزان کنترلهای کرونایی بسیار محدود است. سمیه موسوی، معلم کلاس سوم ابتدایی یکی از مدارس منطقه7 تهران میگوید: رعایت پروتکلهای بهداشتی و مراقبت از دانشآموزان بسته به هر معلم، مدیر یا ناظم مدرسه دارد.
اگر معلمی حواسش به دانشآموزانش باشد شرایط خوب است، اگر نه، امکان بروز رفتارهای پرخطر برای آنها بهویژه دانشآموزان با سنین پایین بسیار بالاست. او ادامه میدهد: برخی معلمان توجه ویژهای به موضوع دارند و برخی اهمیت خاصی نمیدهند. حالا اگر معلم اهمیت ندهد، مدیر و ناظم مدرسه باید حواسش باشد و نظافت و پروتکلها رعایت شود که همه چنین توجهی ندارند، به اضافه اینکه در برخی مدارس رضایتنامه هم اخذ شده و حالا هر اتفاقی که بیفتد معلم، مدیر و ناظم پاسخگو نیستند و از همان اول از خود سلب مسوولیت میکنند.
موسوی اضافه میکند: رعایت پروتکلها و نظافت هیچ ارتباطی هم به دولتی یا غیرانتفاعی بودن مدرسه ندارد، مدارس دولتی هستند که حتی اگر معلم دلسوزی نداشته باشند اما مدیر و ناظم مدرسه حواسشان به شرایط حضور ایمن دانشآموز هست و درمقابل برخی مدارس غیرانتفاعی با وجود دریافت پول ممکن است در ظاهر بر رعایت پروتکلها تاکید کنند اما ما که خودمان معلم هستیم و رفتوآمد داریم میدانیم که همه چنین توجه و دقتی ندارند و اساسا برای خیلی از آنها اهمیت ندارد.
برخیشان میگویند بچههای ما هم در این شرایط به مدرسه میروند و اگر بناست همه در شرایط یکسان باشند، نباید هیچکس ازجمله فرزندان خودمان نیز به مدرسه بیایند، حالا که میآیند نمیتوانیم مدام چشممان به آنها باشد یا هزینه هنگفت بابت ماسک، الکل و ضدعفونی کردن چندباره محیط بدهیم.او به رعایت نشدن فاصله اجتماعی در برخی مدارس اشاره کرده و میگوید: برخی مدارس دولتی که دانشآموزان هر کلاس ممکن است 40نفر باشند، شیفتی کرده و دو روز در هفته، هر روز 20نفر به سر کلاس میآیند.
رعایت فاصله هم بسته بهاندازه کلاس دارد، مدرسهای که من تدریس میکنم کلاس بزرگی است و پنجرههای خوبی دارد اما همه مدارس چنین شرایطی ندارند. برخی مدارس هم که تعداد دانشآموزان هر کلاس کم است، هر روز کلاس درسشان تشکیل میشود و بچهها در همان فضا حضور دارند. درهرصورت بنده معتقدم تا زمانی که واکسیناسیون انجام نشود، اطمینانی نیست که همه بر رعایت پروتکلها دقت داشته باشند؛ زیرا اساسا نهادهای ناظر نیز حضور پرقدرتی ندارند.
آموزشوپرورش پول معلمانش را بدهد
خانم مرادی هم مادر دانشآموز کلاساولی است که فرزندش در یک مدرسه غیرانتفاعی معروف در منطقه12 تهران تحصیل میکند. او نیز به خبرنگار میگوید: فرزند من از ابتدای سال تحصیلی سه بار دچار تب و بیماری شده که هر بار حدود یک هفته خانهنشین شده است. همین مساله نهتنها باعث عقب ماندن در دروس شده بلکه ضعیف شدن بچه را هم به دنبال داشته است.
او در ادامه میگوید: چندین بار به مدرسه تذکر دادهایم که ظاهرا پروتکلها در کلاس رعایت نمیشود. معلم کلاس هم از هفته گذشته بیمار شده و به مدرسه نیامده است. کادر مدرسه هم برخی خانوادهها را مقصر میدانند که با وجود علائم یا داشتن فرد بیمار در خانواده فرزندشان را به مدرسه میفرستند.
خانم مرادی در ادامه میگوید: اینکه تصمیم گرفتند در این شرایط آموزشهای آنلاین را کم کنند و بچهها در مقاطع مختلف به مدارس بروند تصمیم خوبی نبود. این مادر درباره اظهارنظر اخیر یکی از مسوولان آموزشوپرورش درباره پرداخت هزینه بیماری کرونا به دانشآموزان اظهار داشت: این چه اظهارنظر بیربطی است؟ مگر خانوادهها بهدنبال هزینه هستند یا جان و سلامت بچهشان قابلیت خریدوفروش دارد؟ این آقایان درباره فرزندان خودشان هم همینطور حرف میزنند یا تصمیم میگیرند؟ آموزشوپرورش اگر بودجه کافی دارد هزینه امکانات برای رعایت پروتکلها کرده یا حقوق معلمانش را بدهد.